SAY WHAT?

Yep. Ik wil een nieuw en iets ander perspectief bieden op ziek zijn. In de spiritualiteit wordt ziek zijn vaak uitgelegd als een stagnatie van flow. Een zodanig lang opgebouwde niet-goed-werkend-systeem dat het uiteindelijk transformeert naar negatieve uitwerking in de praktijk. Concreter: je luistert ergens niet naar, ziet iets niet of gaat iets uit de weg wat in jouw leven wèl bedoeld is te ervaren. Ziek zijn is daarmee gesteld; een resultaat van jouw eigen actie. Of nog concreter jouw niet-actie. Let op: niemand heeft het hier over ‘het is je eigen schuld’. Maar dat wordt wel vaak geïmpliceerd. Alsof je iets hebt laten liggen, over het hoofd ziet, of simpelweg negeert. Even voor de verduidelijking: ik praat in dit artikel over lichte zieke momenten, ongemakken en kettingreacties. Niet over aandoeningen die onverklaarbaar en onrechtvaardig je leven verwoesten.

Nuance is key

Ik ben het er niet mee oneens, maar ik vind deze stelling wel ongenuanceerd. Alsof iedereen die zich niet goed voelt, ziek is, kampt met nare pijn en beklemmingen van het leven het zichzelf zou aandoen. Tja, in alles schuilt waarheid, dus dat stukje mag je wel onder de loep nemen. Maar tòch wil ik aandacht geven aan de nuance: In het gelukzalige gevoel wat er in de oorsprong van ziek-zijn ook aanwezig is. Want dat is er!

Aandachtig jezelf zijn

Wanneer je geveld wordt door een ziekte, is er iets in jou wat aandacht afdwingt. Namelijk: jezelf.

Je wordt voor een periode van tijd compleet ingenomen door een aandacht-vrager die rust eist, remedie, in jezelf kerende energie. En in die soms vrij eenzame periode moet je wel kijken en zien, luisteren en gehoor geven, confronteren en ermee dealen. In de onderstroom van ziek zijn zit dus flow. Een flow die je ook in het dagelijks leven wel ervaart, dan noem je het alleen anders. Dan is het de waan van de dag, de prioriteiten die je stelt, dingen die je belangrijk acht, waar je van houdt en waar je plezier aan beleeft. In het niet-fit-voel gedeelte van je leven, hoewel misschien tijdelijk, wordt aan jou een kans geboden nog meer diepte te geven aan je bestaan. Jouw eigen bestaan dan. Daarin schuilt ook een beetje geluk: voorbij de oppervlakkige op non-actief gesteld worden, niet kunnen voldoen aan (je eigen) verwachtingen of aan afspraken kunnen houden die in de dagelijkse ‘flow’ gemaakt waren moet je ècht jezelf zijn.

Ziek zijn is in het rationeel praktische perspectief lastig, onhandig, vervelend en onrechtvaardig. In het spirituele perspectief leerzaam, een signaal of een teken. In het religieuze een straf en een boodschap om te verbeteren. Ik voeg deze er graag bij: In het overstijgende bewuste een manier van jezelf echt helemaal volledig kunnen beleven. ~ Vanessa

Zelf ingebouwde Disclaimer:  Ben jij ziek? Kort, minder kort, best wel ernstig of veel erger: neem het allemaal niet te persoonlijk. Deze blog is niet bedoeld als aanval of verdediging van de eindeloze, soms oeverloze dialoog over de zin of onzin van ziek zijn. Het is puur bedoeld om óók gewapend te voelen door een nieuw vreugderijk perspectief waar je baat bij kunt hebben of kracht uit kunt halen. Natuurlijk vind ik het super onrechtvaardig hoe de gevolgen van ziekte werkt. Maar houdt  het licht en dan zie je vaker ook meerdere perspectieven (en dus het licht uiteindelijk. Op een niet einde-van-de-tunnel manier)  

Vond je dit artikel interessant? Dan zit hier misschien ook wat voor je bij!