Nog even doorgaan over twee kanten

Al eerder schreef ik over dualiteit, maar nu wil ik hier toch nog even over doorgaan. Steeds vaker valt het me op hoe mensen denken in tegenpolen, grijze gebieden, gekleurde meningen hebben of een ‘gulden middenweg’ voor ‘de goede vrede’ bewandelen. Wat als je dat in het geheel overstijgt? Wat als je bijvoorbeeld niet kùnt denken in goed of slecht, mooi of lelijk, moeilijk of makkelijk. Wat als er geen grijs of gekleurd gebied aanwezig (meer) is in jouw kijk op het leven? Wat als het gewoon is zoals het is? Punt.

Noodzaak om te voelen dat je léeft

Soms denk ik, dat wij als mens dualiteit nodig denken te hebben om onze stellingname te benadrukken. Noem het stevig Zwart, dan is het zeker niet Wit. Zeg dat het grijs gebied is als je onzeker bent over de uitkomst en noem het gekleurd als je positief over wilt komen. Maar stel dat je stellingname helder is als je gewoon ‘bent’.

Af en toe overstijgen werd meestal

Ik vind het persoonlijk steeds moeilijker om duaal te denken. Natuurlijk doe ik het weleens, vind ik dingen lastig of moeilijk, ben ik superblij en bewandel ik een zijde van het spectrum van kleuren. Maar over het algemeen bevind ik me steeds vaker in die neutrale oordeel-vrije positie van observator. Een toeschouwer van het geheel waarin ik mezelf uit de formule haal. Ik zie dingen gebeuren en betrek het niet op mezelf. Bijvoorbeeld als ik iemand zie met een bepaalde kledingstijl. Dan denk ik niets, ik zie alleen de persoon die in die kleding zit. Een duale blik zou er veel van vinden juist, maar zie de mens en je schakelt dualiteit en daarmee allemaal verhalen uit. Dat is een best rustige manier van in het leven staan, het geeft ruimte voor gelukkige gedachten en rust in jezelf. 

Cultureel belast

We worden in Nederland cultureel onderlegt met de vrijheid van meningsuiting. We moeten bijna overal iets van vinden. Ongedwongen gewoon ‘zijn’ is daarmee direct onderhevig aan meningloos zijn en daarbij gaan onvermijdelijk veel lagen met allerlei ideeën en verhalen gepaard. 

Het is best een leuk proces eigenlijk, ik zou zeggen probeer het eens Non-duaal te zijn. Niet overal iets van vinden werkt bevrijdend voor jezelf, al is het minder sexy en kleeft er minder verhaal aan alles. Ineens moet het verhaal ontstaan vanuit andere dingen, de werkelijke waarheid  bijvoorbeeld.

Non-duaal

Overigens is non-duaal zijn zoals ik het bedoel niet hetzelfde als ‘je mening uitstellen’ wat vele coach-technieken aanmoedigen. Waar ik nu op doel, is werkelijk dualiteit opzij zetten en erop of eronder gaan. Of ertussenin. Of niets. Of alles. Observeer vanaf het punt waar jij voor kiest. Wat zie jij dan?

Benieuwd naar jouw eigen non-duale zielenperspectief? 

Over Vanessa Dijksterhuis

Over Vanessa Dijksterhuis

Ontwikkelingscoach met een vleugje Magie ✨

Het is een mythe dat het pad van zelfontwikkeling op weg naar een gelukkig leven ellenlang is; duizenden euro’s kost en dat je het (weliswaar met begeleiding) uiteindelijk allemaal zelf moet doen. Het is ook niet waar, dat je er tientallen sessies aan moet wijden bij een psycholoog of coach.’’

Vanessa heeft een unieke benadering als het op coachen aankomt, want niet jij maar ZIJ doet het meeste werk. Ze heeft het talent direct in je ziel te kijken en jouw essentie te zien ZONDER dat jij je levensverhaal, je pijn of je vreugde verbaal hoeft te delen.

Dankzij dit magische talent heb je voor je gehele proces hooguit een paar sessies nodig. Sterker nog:  zelfs 1 sessie is al transformerend! 

 

Ook zo benieuwd wie jij ECHT bent?

Weten wie je bent is een gelaagd vraagstuk. Het hoeft niet zo moeilijk te zijn!

Met Vanessa aan je zijde kom je snel achter je oorsprong, je talenten, je valkuilen èn heb je nog lol onderweg ook. Gun je jezelf meer richting? Maak dan snel die keuze!

Vond je dit artikel interessant? Dan zit hier misschien ook wat voor je bij!

Ode aan de man

Ode aan de man

Aan alle echte mannen. Hanen, Macho’s en Players weg uit deze formule latend, wil ik een ode geven aan jou: de man. De echte man. De man die zo zijn best doet alles uit zichzelf te halen, om het licht te stralen wat er absoluut uit moet. Wat zou verwarmen als je het...

Liefdesbrief aan jezelf

Liefdesbrief aan jezelf

Wat voelt dit toch... Hee ik dacht niet dat ik dit nog kon ervaren, dat gevoel van ‘er is iets maar ik weet niet wat’. Dat, hoewel je genoeg te doen hebt, je toch met je hoofd bij andere dingen zit. Verleden, herinneringen, ideeën over mensen, gevoelens over relaties...

Share This